یکی از مهمترین شیوه های حمل و نقل کالا میان کشورها همین روش کراس استافینگ است. بسیاری از تجار تازه وارد با این مسئله که کراس استافینگ چیست و در چه زمان هایی کاربرد دارد آشنایی ندارند. به همین علت بهتر است به زبانی ساده و شیوا به بیان این مسئله بپردازیم. در پایان این مقاله به خوبی متوجه خواهید شد چرا قیمت کالاهای وارداتی در ایران بیشتر از سایر کشورهاست و در واقع قدرت خرید مردم ایران در مقایسه با سایر کشورها پایین است. پیشنهاد می کنیم در ادامه این مقاله با ما همراه باشید.

کراس استافینگ

یکی از مهمترین روش های حمل و نقل کالا، استفاده از مسیرهای دریایی است. در واقع کشتی های بزرگ امکان حمل کانتیرهای بسیار بزرگ را دارند و باتوجه به اینکه کشورهای قابل توجهی بر روی کره زمین نیز به علت آب های آزاد، دریاها، دریاچه ها و رودخانه های بسیار بزرگ به یکدیگر متصل هستند استفاده از حمل و نقل آبی یک روش مرسوم و شناخته شده در تجارت بین الملل است.

تجارت بین الملل در مسیرهای آبی به روش های مختلفی صورت می گیرد که از جمله آن ها همین کراس استاف است که اصطلاحا به کراس استافینگ شناخته می شود. این روش در ابتدا برای انتقال کالا از کشتی های بزرگ به بنادر کوچک مورد توجه واقع گردید.

بدین صورت که حجم بالای برخی از کشتی های حمل بار اجازه پهلو گرفتن در بنادر را نمی داد و بازرگانان با انتقال بارها به چند کشتی کوچکتر، بارهای حمل شده را به بندر می رساندند. این روش همان کراس استافینگ است که البته امروزه برای موارد دیگر نیز مورد توجه واقع می شود.

اهمیت کراس استافینگ در تجارت بین الملل

بدون ابداع این روش امکان حمل بار به بسیاری از کشورها که بنادر کوچکی دارند وجود نداشت. بازرگانان بدون استفاده از این روش مجبور بودند بارها را در کشورهایی با بنادر بزرگ تر تخلیه کرده و سپس از طریق مسیرهای زمینی و هوایی آن ها را به کشورهای دیگر انتقال دهند که این گونه هزینه حمل بار نیز چند برابر می شد. بنابراین می توان به خوبی دریافت که روش حمل بار به شیوه کراس استافینگ یک ابداع هوشمندانه در عرصه تجارت بین الملل است.

کراس استاف صرفا برای تخلیه بار مورد توجه قرار نمی گیرد بلکه برای بارگیری و صادرات کالا نیز مورد توجه است بدین صورت که چندین کشتی کوچک در بندر، کالاها و کانتینرها را دریافت کرده و در فاصله از بندر و با استفاده از وسایل سنگینی همانند جرثقیل آن ها را وارد کشتی بزرگ تر می کنند. کشورهایی نیز که با مشکلات سیاسی و اقتصادی همانند تحریم های بین المللی دست و پنجه نرم می کنند این روش را برای واردات و صادرات کالا بکار می گیرند.

اهمیت کراس استافینگ در ایران

ایران یکی از کشورهایی است که از سمت شمال و جنوب به مسیرهای آبی دسترسی دارد. بنادر ایران به قدری بزرگ هستند که حتی بزرگ ترین کشتی های ساخته شده در جهان نیز قابلیت پهلوگرفتن در آن ها را دارند با  این حال ایران به علت مشکلات سیاسی و تحریم های شدید که از جانب امریکا و اروپا اعمال شده اند ملزم است تا از روش کراس استافینگ در تجارت بین الملل استفاده کند.

در این روش کشتی هایی که دارای پرچم کشور ایران نیستند و شناسنامه ای دیگر دارند (متعلق به کشور ثالث هستند) در بنادر مبدا در انتظار کشتی های ایرانی بوده و سپس در خارج از مرزهای آبی کشورها مبادرت به بارگیری از کشتی ایرانی می کنند یا اینکه کشتی های کوچک ایرانی این بارها را از بنادر دریافت کرده و در میان آب های آزاد آنها را به کشتی هایی با پرچم کشور ثالث انتقال می دهند.

اینگونه تحریم های بین المللی دور زده می شوند و امکان تجارت بین الملل برای کشور ایران با سایر کشورها نیز فراهم می شود اما همه چیز به این امر خلاصه نمی شود و معایب این کار برای کشوری همانند ایران که دارای بنادر بزرگ است و صرفا به علت تحریم ها باید این اقدامات را انجام دهد مسئله را روشن می کند. معایب کراس استافینگ را در ادامه ذکر کرده ایم.

معایب کراس استافینگ

کراس استافینگ تا زمانی که برای حل مشکل کوچک بودن بنادر بکار می رود یک روش اصولی و ابداعی هوشمندانه است اما برای کشوری همچون ایران با آن بنادر بزرگ که روزگاری رونق بسیار زیادی داشتند یک اضافه کاری اجباری است و چندان مطلوب نمی باشد. معایب کراس استافینگ به شرح ذیل هستند:

• هزینه های بازرگانی را به شدت افزایش می دهد به همین علت است که اغلب کالاهای وارداتی در ایران قیمت بسیار زیادی دارند.
• بازرگانان را با دردسرهای زیادی مواجه می کند و انگیزه آنان را برای ادامه کار به شدت کاهش می دهد.
• در حین تعویض و جابجایی بارها ممکن است بسیاری از وسایل شکننده به کل تخریب شده یا دچار آسیب شوند.
• کراس استافینگ باید در شرایط آب و هوایی مطلوب انجام شود. بنابراین در بسیاری از اوقات روز و بخصوص در شب هنگام با دشواری های زیادی همراه است.
• کراس استافینگ با هدف دور زدن تحریم ها ممکن است در کشور میزبان لو رفته و بارها توقیف گردد. صرفا توقیف یک بار کافی است تا چندین بازرگان به ورطه ورشکستگی کشیده شده و دولت نیز از لحاظ اقتصادی فشار بسیار زیادی را متحمل گردد.
• کراس استافینگ به کشتی هایی نیاز دارد که دارای تجهیزات کامل حمل و نقل باشند. این کشتی ها باید دارای جرثقیل های بزرگی باشند که توانایی حمل بار از چندین کشتی و انتقال آن ها به کشتی بزرگ تر را داشته باشد این درحالی است که تعداد این کشتی ها با آن همه امکانات و تجهیزات محدود است.

چاره کار چیست؟

در این شرایط که ایران با تحریم های بین المللی دست و پنجه نرم می کند و کراس استافینگ نیز با مشکلات و دردسرهای خود همراه است چاره کار چیست؟ بنظر می رسد باید با دقت هرچه تمام تر این شیوه را دنبال نمود.

قطع روابط تجاری با سایر کشورها میزان فقر را در جامعه تشدید کرده و مشکلات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و نظامی را تشدید خواهد کرد. با توجه به اینکه اعمال تحریم های اقتصادی در هیچ نقطه ای از تاریخ به صورت ماندگار نبوده است باید به آینده روشن با روش های پذیرفته شده بین المللی جهت نقل و انتقال کالا امیدوار بود.